T.G.I. Friday's

tsiknopempti has arrived (σπιτικός γύρος)


hello my precious readers!!! here i am again ready to cook tigania ala gyros!!!!
Λοιπόν αγαπητοί μου μάγειρες,για άλλη μια χρονιά  τσικνοπέμπτη.θα το γιορτάσετε με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο;θα φάτε κάπου καλά ή όπου τύχει;όπως και να 'χει,καλά να περάσετε.
Για όσους αποφασίσουν να τσικνίσουν σπίτι τους,προτείνω μια μικρή μικρή παραλλαγή της κλασικής τηγανίας  ώστε να μετατραπεί σε νοστιμότατο σπιτικό γύρο!!!!(στο περίπου δηλαδή γιατι σαν το γύρο που τρώς στον Γιώτη στην Τούμπα,δεν θα είναι).
Λοιπόν θα χρειστούμε ένα τηγάνι με βαρύ πάτο.Βάζουμε την τηγανία στο τηγάνι (χοιρινά κομμάτια μικρού μεγέθους) και προσθέτουμε ενα ποτήρι νερό,το χυμό ενός λεμονιού,λίγο λάδι,αλάτι,πιπέρι,κοκκινο πιπέρι γλυκό αρκετό,μουστάρδα σε σκόνη αρκετή,λίγο κύμινο,ρίγανη,θυμάρι και ένα κύβο λαχανικών.Βράζουμε σε μέτρια φωτία,μέχρι να εξατμιστεί το νερό.Μόλις εξατμιστεί το νεράκι,προσθέτουμε ένα ποτήρι beer or white wine και συνεχίζουμε το βράσιμο.Το κρέας έχει μαλακώσει αρκετά και αρχίζει να σπάει εύκολα με το πηρούνι ή το κουτάλι.Συνεχίζουμε να σπάσμε το κρέας σε μικρότερα κομάτια ενώ εξατμίζεται σιγά σιγά το αλκοόλ που του προσθέσαμε.
Mόλις εξατμιστεί τελειώς,θα έχει μείνε στο τηγάνι μας το κρέας με το λαδάκι του.Χαμηλωνουμε λίγο την φωτία και το αφήνουμε  να ροδοκκοκινήσει αρκετά.
Αυτό ήτανε, η τηγανία ''i wanna be gyros'' είναι έτοιμη.Σερβίρεται με πατατούλες τηγανιτές σε πιτούλες γύρου (θα τις βρείτε κατεψυγμένες σε όλα τα super markets).Προσθέστε ντοματούλα,μουστάρδα,τυροκαυτερή και γενικά όλα τα συναφή και απολαύστε το μοναδικό σπιτικό σας γύρο.

Δείτε και το παρακάτω link,το ανακάλυψα καθώς μελετούσα για την αυριανή ημέρα:
 

Τι θυμήθηκα τώρα;


"Να μας έχει ο θεός γερούς, πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε....." τάδε τραγούδησαν Διονύσης Σαββόπουλος & Θανάσης Παπακωνσταντίνου στην χθεσινή- πολύ καλή -παράστασή τους.
Απο τότε που θυμάμαι αυτό το τραγούδι, θυμάμαι πόσο μου άρεσε αυτός ο στίχος.
Και χαίρομαι που είμαι ακόμη "γερή και ανταμώνω και ξεφαντώνω με τους φίλους μου".
Στα ανταμώματα με τους φίλους μου και τι δεν συζητάμε. Σε μια απο τις τελευταίες μας συναντήσεις,ανάμεσα στα μουσικά δρώμενα της πόλης μας,αναφέρθηκαν και οι κρεμούλες μήλου σε βαζάκια, που τρώγαμε όταν ήμασταν μικρά.Εκείνες με το μπλέ καπάκι και την ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός μώρου.Ήτανε και είναι - όπως θα διαπιστώσετε -της εταιρείας Gerber.Πεντανόστιμες!!!!Μου άρεσε πολύ να τις τρώω δροσερες απ΄το ψυγείο.Ελπίζω και σήμερα να τις φτιάχνουνε με tην ίδια συνταγή.Ακoλουθήστε λοιπόν το παρακάτω link www.gerber.com/gerberbaby και "παρετε" γευσή απο την πιο νόστιμη "μηλόκρεμα".
Υπάρχει και άλλη μια κρέμα διαχρονική και πεντανόστιμη. Η απλή αναλογική - όπως λέει και ο μέγας Βαλάντης - "άνθος αραβοσίτου".Η συσκευασία με τις διαφορές γεύσεις είναι η καλύτερη,κάθε φακελάκι και μια λιχουδιά.
Η αγαπημένη μου;Η σοκολάτα.Δοκιμάστε να βάλετε στο μπώλ που θα την σερβίρεται σπασμένα μπισκότα πτι μπερ!!!!Γιαμ,γιαμ,γιαμ!!!!Οι νοστιμιές των παιδικών μου χρόνων είναι οι καλύτερες.Και κάθε φορά που τις θυμάμαι,να σου εκείνη η ακατανίκητη λιγούρα.Gerber πολύ χλωμό να βρώ,λέω να χτυπήσω μία ''γιώτης''.

Υποσχέθηκα νοστιμιά;Σας την μαγείρεψα ήδη! (μανιτάρια γεμιστά)

Τρίτη 19/02/08
ωρα 16:55  το δρομολόγιο ''δουλεία - σπίτι'' μόλις έφτασε στο τέρμα του.
ώρα 16:58 εχώ ήδη ξεφορτωθεί τσαντα παπούτσια και ρίχνω μια ματία στο αγαπημένο μου  ψυγείο
ώρα 17:02 κάθομαι στον καναπέ και προσπαθώ να απαντήσω στο δύσκολο ερώτημα '' τι θα φάμε σήμερα;"
η φωτογραφική μου μνήμη,που ευτυχώς κάτι τετοιες στιγμές , δεν με εγκαταλείπει, μου δίνει τα εξής στοιχεία :
φρέσκα μανιτάρια  (portobello), πιπεριές διαφόρων χρωμάτων, διάφορα τυρία, διάφορα αλλαντικά, βουτυράκι και κρέμα γάλακτος.
H απάντηση ήρθε,θα φάμε μανιτάρια γεμιστά.
ώρα 17:05  να ΄μαι λοιπόν,ακούω ραδιόφωνο και πλένω τα μανιταράκια μου (5 στον αριθμό),σπάω τα ποδαράκια τους ώστε να μείνουν μόνο τα καπέλα τους και τα τοποθετώ αναποδα στο pyrex μου,που έχω λαδώσει λίγο.
ψιλοκόβω τα ποδαράκια σε ένα μπώλ.ψιλοκόβω στο ίδιο μπώλ μια πράσινη πιπερία και μισή πορτοκαλί,ψιλοκόβω τρεις φέτες μπέικον τα ανακατεύω και γεμίζω τα μανιτάρια μου.
βάζω απο επάνω ένα κομματάκι έμενταλ, ένα κουτλάκι cream cheese ,ρίχνω μια κουταλία κρέμα γάλακτος σε κάθε μανιτάρι,βάζω ένα κομματάκι βούτυρο και ρίχνω λίγο πιπέρι.
ώρα 17:14 το pyrex βρίσκεται ήδη στο φούρνο στους 150 βαθμούς (ναι,Κελσιού είναι) και το αφήνω εκεί για τα επόμενα 40 λεπτά.
ώρα 20:40 έχω ήδη φάει,έχω ξεκουρστεί και ετοιμάζώ το post που διαβάζεις αυτην τη στιγμή.Σε μια ωρίτσα θα ακούω τους φαντατικούς Θανάση Παπακωνσταντίνου και Διονύση Σαββόπουλο για αυτό θα σε καληνυχτήσω τώρα.

Tips
αν αντί για βούτυρο βάλεις μαργαρίνη δεν τρέχει τίποτα
αν αντί για πράσινες και πορτοκαλί πιπερίες βάλεις  μόνο μία ποικιλία δεν τρέχει τίποτα
αν αντί για έμενταλ βάλεις οποιοδήποτε άλλο τυρί  δεν τρέχει τίποτα
αν δεν βάλεις cream cheese  δεν τρέχει τίποτα
αν αντί για μπ'εικον βάλεις γαλοπούλα δεν τρέχει τίποτα
αν αντί για portobello χρησιμοποιήσεις άλλα μανιτάρια (λίγο μεγάλα και πάντα φρέσκα) δεν τρέχει τίποτα
αν αντί για κρέμα γάλακτος βάλεις λίγο γαλατάκι δεν τρέχει τίποτα
όσο για το  ζουμάκι που μένει στο pyrex ή στο ταψί αγνόησέ το ή βούτα λίγο ψωμάκι και φάτο (να ξέρεις ότι τα μανιτάρια έχουνε πολλά υγρά.)

Τρώγεται το blog;

 Eάν το βάλεις στο φούρνο,ναι.Και είναι νοστιμότατο.
Νοστιμότατο;Μόνο το blog  είναι νοστιμότατο;και το μετσοβόνε είναι νοστιμότατο και το  αρνάκι και το κολοκυθάκι και και και....
Οι νοστιμιές είναι αμέτρητες.Και οχι γιατι κανείς δεν μπορεί να τις καταγράψει,απλά  γιατί κάνοντας την παραμικρη αλλαγη σε μια απο αυτές ή συνδυάζοντας δύο,τρείς ή και περισσότερες προκύπτει μια άλλη.κάτι σαν την μουσική,με τις νότες ,τις μελωδίες,τους ρυθμούς και τα κλειδία.
Άσε, που κάτι βαφτίζεται νόστιμο με τελείως  υποκειμενικές διαδικασίες,οπότε κάτσε σκέψου πόσες διαφορετικές νοστιμίές μπορεί να σου απαριθμίσει ή/και να σου δημιουργήσει κάθε κάτοικος του πλανήτη μας!
Σε αυτό το blog θα γράψω για τις δικίες μου νοστιμιές,αλλά θα ξεκινήσω από αύριο.
see you tomorrow,λοιπόν.